سلاااااااااااااااااااااااااااااااااااااام

عید همگی مبارک

وای خدا جونم چقدر مهربونی امسال یکی از بهترین سال تحویل های عمرم رو داشتم

جای همه تون خالی بود

اگه گفتین کجا بودم؟

.

.

.

آره درسته حرم آقا

واقعا نمی تونم احساسم رو بنویسم فقط این سال تحویل یه جور دیگه بود

واسه همه ی همه دعا کردم

واسه اونایی که می خواستن بیان و اونجا باشن

واسه دوستای خوبم که تو وبلاگ خاله مهتاب برای هم دیگه دعا می کردیم

واسه همه و همه ی دوستانم که تو این دنیای کوچیک کنار هم زندگی می کنیم و پا بر خوان دیگری از نعمت های بی پایان خداوند گذاشتیم

نمی دونید اونجا چه غوغایی بود

همه جا پر بود از زائرای مهربون آقا

لحظه سال تحویل چه هوایی داشت حرم

انگار هوا هوای اجابت دعا بود و لبخند و اشک

بغض های کهنه ی دلم همگی باز شد و سفره ی دل برای آقا باز کردند اما تنها با یک نگاه...

همه یه حس غریب وجودشون رو گرفته بود و وقتی همه با هم یا محول الحول والاحوال می خوندند تو دلاشون هزاران هزار دل نوشته برای آقا ورق می خورد

وقتی آقای حسینی با صدای طنین اندازش گفت لحظه آغاز سال 1390 در طنین یا مدبر الیل و النهار سکوت دلها بود و گوش هایی که منتظر آمدنش بودند

آخ که چقدر دلها آمدنش را می خواست که چه شیرین می شد نوروزمان با آمدنش

همه برای ظهورش صلوات فرستادند و بعد به یکدیگر تبریک گفتند...

اگر دل شما هم پر کشید لحظه ای به حرم ، ظهورش را طلب کنید که می دانیم که می آید

در نهایت بدونید که خیلی محتاج دعاتونم

برای همه آرزوی شاد ترین سال را دارم

روزیتان افزون، سلامتیتان پایدار و ایام به کامتان

در پناه حق